6 augustus P honk Pen

6 augustus Phnom Pen, de gevangenis van de Rode Khmer.

We boekten een lux hotel “ Billabong” met stortdouche, twee wastafels, een enorme kamer, balkon, zwembad met ligstoelen en een uitgebreid ontbijt.
Na een (warme) duik in het zwembad liepen we de stad in om tee ten en boodschapjes te doen. We aten in een heel slecht restaurant met afvalresten kip, groenteprut en rijst. We keken even tv, drunken een biertje en gingen slapen.

Na een zeer uitgebreid ontbijtbuffet met vers fruit, gebakken ei, wafels, sapje, thee en koffie namen we een Tuc Tuc naar de voormalige middelbare school, annex gevangenis Toul Sleng. Het was een ondervragingsgevangenis van de Rode Khmer. De geschiedenis vertelt het volgende:
De Rode Khmer versloeg USA en werden als helden binnengehaald door de bevolking van Phnom Pen. Maar… de volgende dag werd iedereen de stad uitgedreven, omdat de USA de stad zou bombarderen. Dit was dus niet zo. Duizenden mensen werde de stad uitgezet om aan het werk gesteld te worden op het land, om dijken te maken en wegen aan te leggen. In de meest erbarmelijke omstandigheden. Daarnaast werd iedereen die er enigszins intellectueel uit zag of een baan had waarbij je moest kunnen lezen, opgepakt en naar de gevangenis gebracht om ondervraagd te worden.
Het was er echt vreselijk.
De gevangene werd vastgeketend aan een bed en ondervraagd: “ CIA, KGB?”
Als je ontkende werd je vreselijk gemarteld: met stokken geslagen, electrische schrokken, gewaterboard, teennagels uitgetrokken, gedwongen je eigen uitwerpselen tee ten, of ondersteboven opgehangen aan een paal. En als je dan buiten bewustzijn raakte, werd je naar beneden getakeld en in een vieze bak water met je hoofd gehangen, totdat je weer bijkwam..

Mannen, vrouwen, kinderen, iedereen kon dit vreselijke lot overkomen. Uiteindelijk bekenden de meeste mensen alles wat er maar van hun gevraagd werd. Of ze gaven namen door van mensen die ze kenden om de marteling maar te laten stoppen.
Als je niet ondervraagd werd, lag je vastgeketend aan de vloer in een voormalig klaslokaal. 40 mensen bij elkaar. Je mocht niet bewegen, niet praten, niet naar de wc. Eens in de paar dagen spoten ze met een tuinslang water naar binnen om de boel schoon te spoelen.
‘s Nachts redden trucks af en aan om mensen aft e voeren naar de “killing fields”. Een plek buiten de stad waar de gedolven graven al klaar lagen. De mensen werde gebindoekt en met de armen op de rug gebonden. Dan werden ze letterlijk dood geslagen. Babies werden in de lucht gegooid en met bajonetten doorboord. Het was echt afschuwelijk.
1,8 miljoen mensen ( een kwart van de bevolking) zijn zo aan hun einde gekomen.
Maar uiteindelijk hebben de Vietnamezen de Rode Khmer verslagen.
We zagen ook een film waar twee overlevenden en een bewaker vertelde over die periode. ( de bewaker had er niet 25 jaar gevangenisstraf op zitten). Het greep mij erg aan.

We bezochten ook nog het Nationaal Museum, waar veel stukken, beelden en voorwerpen uit de Oudheid ( Pre Angkor) verzameld waren. Boeddha’s, shiva’s, Ganesha’s van hout en steen. Veel kwamen uit de tempels van Angkor Wat, waar we morgen heen gaan.

Het was erg warm, we werden sloom en moe. Terug in het hotel zijn we lekker gaan zwemmen, wat lezen, foto’s opd e harde schijf zetten, foto’s in het dagboek zetten, de plaatselijke bakker bezoeken en lekkere donutsgebakjes eten, weer zwemmen en super gegeten bij een Seafood Restaurant: gegrilde makreel, grote garnalen en gebakken rijst met inktvis.