Van Amsterdam naar Beijing

Hanoi, Especen hotel 15 juli 2015
18 uur.

Vanuit onze mooie hotelkamer schrijf ik het eerste bericht. De airco zoemt. Martinus is net wakker en checkt zijn mail. Jeroen haalt alle niet goed foto's en filmpjes van zijn camera. Op de gang klinken kletsende slippers van een van de hotelbediendes en voetstappen van een andere gast. Er slaat een deur dicht.
Buiten is het bewolkt. het lijkt of het gaat regenen. Op straat klinken de stemmen van verkopers, gehamer en geklop, getoeter van brommers en auto's , een vrouwelijke omroeper en lachende kinderen. De torenklok van de St. Jaobs Cathedral slaat 6 keer. Het is 18 uur. Ik heb net de was binnen gehaald. Het begon hard te waaien en het lijkt te gaan regenen... Dat zou best fijn zijn, want het is vandaag behoorlijk benauwd.
Het is nu nog licht, maar over een uurtje zal het al helemaal donker zijn. We hebben al heel veel gezien en gedaan. Ik ga proberen dit kort weer te geven in dit reisverslag.

Allereerst ons vertrek en reis vanuit Amsterdam naar Beijing

Zaterdag 11 juli Vertrek uit Amsterdam

15.50 uur We zitten in de lucht van een supergroot vliegtuig: Airbus 380. We vriegen vlak onder Groningen door. Het was een hectisch vertrek. We stonden om acht uur op, want er moest nog het een en ander gebeuren in het huis voordat we weg konden. We hebben na. ons huis verhuurd via Airbnb. Jeroen heeft alle regel
elzaken gedaan en foto's op internet gezet. Een manual gemaakt, lijsten gemaakt wat er allemaal nog moest gebeuren, Er moest bijvoorbeeld een slotenmaker komen om waardevolle spullen achter slot en grendel te zetten, een beheerder regelen, een manual schrijven, contract regelen met onze eerste gasten enzovoort, enzovoort. Het huis moest mooi schoon, opgeruimd, bedden opgemaakt, welkomstpakketje neergelegd. En intussen moesten Martinus en ik gewoon werken tot en met donderdag. . . Onze tassen ingepakt, de laatste boodschappen gedaan, vuilnis weggebracht, sleutels bijgemaakt, iemand voor de planten geregeld en Yoewah weggebracht naar opi en omi. ( alweer bedankt!!!)


Beijing Airport TRansfer. 07.15 mist/ smog 25 graden
Na een geweldige vlucht landen we rond 01.00 uur Nederlands tijd op Beijing. We moeten in een lange rij wachten voor een 24 uurs visum om de stad in te kunnen. De hal waar we in staan is van ijzer met halfronde stalen balken. Op een afstandje staat een douaneman iedereen te fotograferen met een grote camera. Overal hangen camera's, grote industriele lampen verlichten alle mensen in de hal. OM ons heen allerlei nationaliteiten. Iedereen staat een beetje duf voor zich uit te staren. Echt veel geslapen heeft niemand, maar we besluiten toch de stad te gaan bezoeken. Een ijverige medewerker verplaatst de hele tijd mensen van de ene rij naar de andere. Na een uur is het gelukt. We krijgen een visum voor een dag. We gaan eerst koffiedrinken in de aankomsthal en kopen een kaart.We vullen onze flesjes met water en ontdekken dat je gratis kokend water kunt tappen voor thee en Noodlesoepjes. Iedereen loopt met bakjes en thermosbekers.

We nemen de Airport express naar downtown Beijing. De metro was snel, mooi, schoon en heerlijk koel. We kwamen boven de grond en zagen in de verte Beijingstad onder een vieze bruine laag smog. We reden langs enorme flats, snelwegen met oude en nieuwe auto's, mosterdgele taxi'z en heel veel bussen en busjes. Na een klein half uurtje bereiken we het eindstation. De dubbele deuren gingen open en de warmte kom ons tegemoet. We liepen naar boven en kwamen op een groot plein omringd door hoge moderne flats. In de hoek staat een politieaut met 3 agenten met machinegeweren. Ze keken strak voor zich uit en bewogen bijna niet. Met de nieuwe kaart in de hand, discussie over waar het Noorden was, en welke richting we uit moesten, vonden we al snel de goede richting naar de oude stad.

Beijing stad 10:00 uur

We liepen langs een grote brede weg en werden omringd door taxi's, auto's, minivrachtwagen, allerlei soorten brommertjes, bakfietsen in allerlei soorten en maten, bak voor, bak achter, bak opzij, hoog, laag, breed smal. En allemaal volgestouwd met dozen, emmers, ijzer, papier, gastanks. Ook veel electrisch aangedreven voertuigen. We werden menigmaal opgeschikt door getoeter, gebel, geklinkgel, geratel n mesten dan aan de kant voor een twee- , drie- of vierwieler, die echt vond dat hij of zij voorrang had.

ondanks dat het nog vroeg is, liep het zweet al over mijn rug. We slingerden ons door verschillende starten. Ze werden steeds smaller. Overal openbare ( stinkende) toiletten, open riolen, eettentjes, drankverkopers, minisupermarktjes en honderden kleine bedrijfjes. De meeste waren nog dicht.
In emmers en aan touwtjes hangen grote en kleine land en waterschildpadden. wE vermoedden dat deze het einde van de dag niet zullen halen. Vogels in kooitjes zingen en roepen de nieuw dag tegemoet. Bij de slager hangen de halve koeien in de etalage. De eerste BBQ's worden aangestoken, vlees gesneden en aan stokjes geregen, de eerste klanten staan al te wachten.
De huizen zijn klein, piepklein, veelal verscholen in steegjes, die weer volstaan met fietsen, brommers, vuilnis, krukjes, stoelen, oude koelkasten, en tafeltjes. De mensen leven zo te zien vooral op straat.
We waren op zoek naar de Lamatepel. Dit bleek nog niet zo makkelijk. Martinus ging voorop met de kaart en leidde ons via een wirwar van veelal onbestrate steegjes die overspannen waren met kluwen electriciteitsdraad, kabels, kastjes en kluwen ijzerdraad, die de boel bij elkaar leek te houden.

We zweetten zowat uit onze kleren en na een uur zo'n beetje rondjes gelopen te hebben rond de tempel ( we kunnen geen Chinese straatbordjes lezen ),bereikten we de tempel.