donderdag 30 juli , de eilanden,

Donderdag 30 juli Pakse, 4000 Islands en luxe!

Een aardige Laotiaanse man hoort dat we naar de eilanden willen en neemt ons onder zijn hoede, samen met de Nederlanders. Hij regelt dat de bus doorrijdt naar het andere busstation ( anders moeten we eerst met een Tuc Tuc de stad door). We ontbijten gezamenlijk ( voor de verandering Nooddlesoup), drinken een kopje koffie en thee en gaan verder met het volgende vervoermiddel : een soort vrachtwagen Tuc Tuc. Het midden is helemaal volgeladen met pakken rijst. We hebben berekent dat het er minstens 100 moeten zijn. De rugzakken gaan erboven op. Wij installeren ons op de twee banken die aan de zijkant zitten. Nog 2,5 uur en dan dan zijn we bij de haven...

Iedereen is aardig moe aan het worden. Er wordt weinig meer gepraat. Iedereen hangt een beetje op de banken, eet wat, drinkt wat en probeert wat te slapen op de smalle bankjes. Na een paar korte stops bereiken we de haven van Ban Nakasang.

De Tuc Tuc stopt 200 meter voor de haven. We hijsen onze rugzakken op, lopen de straat uit, kopen een kaartje en dan stappen we in de boot. Op weg naar Don Kon, een rustig eilandje, waar we drie nachten willen blijven.

De boot is van hout en heel lang en smal. De motor zit aan een hele lange schroef en het stuurwiel lijkt een oud autostuur te zijn.
We varen langs honderden grote en kleine eilanden. De meeste zijn dichtbegroeid met bananen -en kokosnootbomen, struiken en riet.
Na ongeveer 20 minuten varen leggen we aan op Don Khone Island. We hebben nog niets gereserveerd, dus drinken we eerst wat in het cafe aan de haven. Er is geen warm water, dus een kopje koffie zit er niet in, maar wel ijskoffie. Dat is lekker. We lopen naar: ' Auberge Sala Done Khone" De gids vermeldt: A handsome renovated French -era hospital, a floathouse bungalow with bio-safe toilets...De prijzen varieren van $30 tot 60 per nacht. We besluiten erheen te lopen en te kijken of er nog plek is. De weg is een grote modderpoel en ik glijd natuurlijk uit op mijn slippertjes met twee zware rugzakken. Ik loop verder op blote voeten, dat gaat beter. Met bemodderde broek, rugzak en twee blauwe plekken komen we bij de receptie. Ja, er is nog plek! We zitten in een prachtige bungalow. Het water stroomt onder ons huis door. Er is een badkamer met warme douche ( moesten we eerst wel even regelen), met afsluitbare glazen deuren. Uitzicht op de Mekong, een overdekt mini terras en een groot dakterras waar ik de hangmat opgehangen heb. En het heeft een klein zwembadje!!!! We leggen onze spullen in ons huis en duiken gelijk het water in. Daar knappen we van op.
We eten wat en de rest van de middag luieren wer. Heerlijk.

's Avonds zit ik nog even op het dakterras. Het water kabbelt, een gekko roept, krekels tjilpen in allerlei toonaarden, een vogel vliegt over, een kind huilt. In de verte klinkt het getoektoek van een bootje. Aan de overkant zijn de lichtjes aan van de huizen daar. Het is bewolkt, maar droog. Geen maan en sterren te bekennen, maar dat geeft niet. Het is heerlijk hier!